poniedziałek, 8 lipca 2013

Rematch

Jak już niektórzy wiedzą, byłam na rematchu! Tak, spotkało mnie to zaraz po przyjeździe. Po przepracowanych 5 dniach! Nie wiem sama, czy nawet powinnam pisać tutaj o problemach miedzy mną, a moją Host Family, bo jednak internet nie jest najlepszym miejscem do oczerniania ludzi, czy wyciągania brudów. Jednak z racji tego, że dostałam baaaardzo dużo wiadomości na facebooku, na fanpage, na blogu, na poczcie- WSZĘDZIE- chciałabym wam zobrazować sytuacje. Moja Host Family żyje sobie w pięknym domu, z pięknym basenem, z pięknymi psami, z rozpieszczonymi dziećmi, które mają piękne i najlepsze zabawki, jedzą tylko piękne organiczne jedzenie, oraz piją piękną diet coke. Wszystko było pięknie, gdy ciągle uśmiechnięci odebrali mnie z Union Station. Ze łzami w oczach ściskali mnie i wychwalali okolicę. Niestety czas uśmiechania się szybko minął i trzeba było przejść do konkretów! Uczyłam się najbliższego terenu, zajmowałam dziećmi, uczyłam się jeździć samochodem, gotowałam obiady i... miałam HOMESICK. Myślałam wtedy, że zostawiłam wszystko- cudowne życie we Wrocławiu- znajomych, rodzinę, swój pokój, psa... Z jazdą samochodem też nie było najlepiej. We Wrocławiu jeździłam codziennie, miałam swój własny samochód i nie miałam żadnego problemu, tutaj gdy jeździłam z Hostką cały czas się stresowałam, czułam się osądzana i sprawdzana i po prostu NIE MOGŁO mi iść dobrze. Gdy jechałam z Hostem wszystko było okey, gdy jeździłam z Emilią- również.  Do tego wszystkiego dostałam wiadomość o tym, że moja pięcioletnia siostra została pogryziona przez jakiegoś nieszczepionego psa i leży w szpitalu. Wtedy załamałam się totalnie. Chciało mi się tylko płakać i nic więcej. Oczywiście pracowałam i zapewniłam Hostkę, że bez problemu mogę zająć się dziećmi! Niestety, dokładnie w poniedziałek wieczorem, dowiedziałam się, że nie jestem tym czego oczekiwali, że jestem smutna, że nie mają czasu na mój homesick, że powinnam wrócić do domu, bo za bardzo tęsknie, że miałam dobrze jeździć...

I tak zaczął się rematch!

Spotkałam się z LCC, która próbowała nawet wytłumaczyć mojej HF, że każda AuPair przechodzi homesick i że powinna to zrozumieć i dać mi więcej czasu. Niestety, moja rodzina nie chciała- ja chyba też. Na szczęście pozwolili mi zostać u nich w domu, do póki nie znajdę nowej rodziny- co trwało 5 tygodni. Te tygodnie były bardzo stresujące- tym bardziej, że nie chciałam martwić rodziców w domu i nie chciałam nic mówić o tym. Niestety, nie jestem dobra w kłamstwie i po już 2 dnia się ogarneli, że coś jest nie tak. Miałam dużo wolnego czasu, który spędzałam oglądając filmy, pływając w basenie, opalając się, albo spędzając czas ze znajomymi. Rozmawiałam z kilkoma rodzinami:
- 3dzieci (2xADHD)- 1,5h do DC-auto dzielone-samotna mama- Daleko w Virginii
-2 dzieci- przesłodcy- Annapolis- śmieszna rodzina- wybrali hiszpańskojęzyczną laskę
- 2 dzieci(2xautyzm)-Polska okropna rodzina- spędziłam u nich weekend- I SAY NO
- 2 dzieci- Stow, MA- mój matchyk

Nowa opiekunka Kate z Tajlandii (była au pair 5 lat temu) okazała się CUDOWNĄ osobą. A najlepsze było jej Tajskie jedzenie!! Miałam 5 tygodniu urlopu w gorącym DC! Niestety, musiałam oszczędzać pieniądze, ponieważ nie wiedziałam, czy agencja zapłaci mi za bilet. Gdy tylko się tego dowiedziałam zabookowałam bilet do NYC, żeby zwiedzić sobie coś przed wyjazdem. Będąc w środku genialnej imprezy w NY dostałam sms od potencjalnej rodzinki. Poszło szybko! Jedna rozmowa rano, druga po południu i MATCH.

Takim sposobem znalazłam się tutaj. W Stow.

Nie jest to wymarzona miejscówka, ale zostałam tutaj. Polubiłam Stany! Już mi się troszkę mniej tęskni i mogę tu zostać! Moja nowa rodzinka wydaje się być cudowna! Dzieciaki są crazy, ale baaardzo pozytywne. Rodzice są śmieszni, mają genialny kontakt z ostatnią au pair (Laurel jest z UK, także ciężko czasem być tak swobodna w mówieniu jak ona, ale wiem, że będzie lepiej). Będąc jeszcze w NYC, jeden z moich ExHostKids wylądował w szpitalu, gdyż okazało się, że ma epilepsje. Przez pierwsze 3 dni w domu była Kate(opiekunka z Tajlandii)  z drugim dzieckiem, a HostRodzice ciągle w szpitalu. Po 3 dniach zwolnili Kate do domu i... PROSILI MNIE O POMOC. Mnie tą okropną osobę, którą nie chcieli po 5 dniach. I tak pracowałam sobie jeszcze 2dni i 2noce. Chcieli mi zapłacić, ale powiedziałam, że nie chce od nich pieniędzy. Podziękowałam im tylko za to, że mnie przenocowali tyle czasu.

W czasie tego całego czasu, było pełno osób, które mnie wspierały, ale było też pełno osób, które po prostu chciały zaspokoić swoją ciekawość, czego bardzo nie lubiłam. To naprawdę bardzo szybko da się wyczuć, kiedy ktoś chce się wspierać, albo ma w dupie to co czujesz i tylko obchodzi go, bo ktoś ma gorzej. Ale nie ważne.

Ja dziękuję osobą, które okazały się cudowne i bardzo pomocne. W szczególności Kate, James'owi, Kindze, Mariuszowi i Gosi. Jesteście NAJLEPSI!!

Mam nadzieję, że blog teraz odżyje i już niedługo dodam notkę o NYC z Pedrem! Jeden z piękniejszych dni mojego życia!!!! Trochę będę teraz zajęta, bo chciałabym poznać trochę ludzi tutaj, ale myślę, że znajdę trochę czasu!!

Coraz więcej forumowiczów w USA- cudownie!!

Taka care!!


38 komentarzy:

  1. To miałaś nieciekawą przygodę, najwazniejsze ze teraz jest wszystko juz dobrze.
    We wrzesniu bede niedaleko Ciebie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czekam na Ciebie! Odezwij się jak będziesz!!

      Usuń
  2. Miałaś po prostu pecha z pierwszą rodzinką. To chyba normalne, że początki bywają trudne, jest się w końcu w zupełnie nowej sytuacji - nowy kraj, nowy język, jednak trochę inna kultura, bez jakichkolwiek znajomych itd itd Można by wymieniać i wymieniać. Rozumiem, gdyby choroba za domem objawiała się - leżeniem cały dzień w łóżku, płakaniem, nie opiekowaniem się dziećmi i nie wypełnianiem swoich obowiązków - ok. Wtedy hf ma prawo być zawiedziona i chcieć nowej opiekunki. Każdy powinien dostać czas na zaaklimatyzowanie się w nowym miejscu. Ale dobrze jednak że udało Ci się znaleźć nową rodzinkę, mam nadziej, że z nimi ułoży się lepiej :))))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja myślę, że bycie pierwszą AU Pair nie jest dobre. Niestety, rodziny oczekują opiekunek na najwyższym poziomie (bo tak agencje nas przedstawiają) ale tak niestety nie jest...

      Usuń
    2. Sylwia ale teraz mnie nastraszyłaś, ja też będę pierwszą au pair.. Coraz więcej słyszy się o rematch'ach, trochę to przerażające. Trzymam kciuki aby nowa rodzinka była bardziej wyrozumiała. A masz może jakieś rady jak zacząć życie z rodzinką? Na co trzeba zwracać uwagę albo jak się zachować?

      Usuń
    3. Nie wstydzić się, mówić co się myśli, być zaangażowanym! A jeżeli ma się homesick- nie gadać o tym z Host rodziną!! Można wyjsc i pogadac z koleżankami, ale pod żadnym pozorem nie z rodziną!!

      Usuń
  3. Wow To straszna historia, która powinna lekko ostudzić niektóre osoby marzące o USA! Nie zawsze jest pięknie i ładnie, niestety- jedziemy do obcych ludzi.
    Musisz być bardzo silna, że mimo wszystko zostałaś. Lepiej, że wszystko rozwiązało się na początku, a nie trwało jakoś długo.
    Miejmy nadzieję, że nowa rodzinka będzie tą wymarzoną :)

    Trzymaj się!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może nie będzie wymarzoną, ale mam nadzieję, że będzie LEPSZA niż poprzednio!!

      Usuń
  4. Z jakim opóźnieniem piszesz posty ? Tzn kiedy miałaś ten rematch? No i racja z tym pytaniem czasem. Mnie rozwala jak jakaś operka się mnie o coś pyta a potem próbuje udowadniać, że robie źle bo ona już jest w UK i wie lepiej .. ;p

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Od 2 dni jestem u nowej rodzinki :) A rematch miałam od około 30 maja.

      Usuń
  5. Najważniejsze, że możesz zacząć wszystko od nowa! Powodzenia :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. o TAK, szczególnie dlatego, że poznałam już trochę AMERYKANÓW!

      Usuń
  6. Powodzenia, definitywnie powodzenia :)))
    Bedzie dobrze ;))

    OdpowiedzUsuń
  7. No i niestety tak ze wspaniałych hostów wychodzi ich fałsz. Może to i lepiej dla Ciebie...
    Ale szczerze mówiąc to się zastanawiam co ci ludzie mają w głowach (bo to że nie znają celu programu au pair wydaje się dość oczywiste) żeby nie wykazać ani odrobiny empatii... Ciekawe jak oni by się czuli jakby ich ktoś solo wysłał do kompletnie innego świata gdzie wszystko jest nowe... Moi hości są dalecy od ideału, a jednak na początku rozumieli że muszę się przyzwyczaić do nowych rzeczy i na wszystko był czas.. Trzymaj się :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oni byli zaskoczeni, jak mogę nie cieszyć się z tego, że jestem w Ameryce!! Mam nadzieję, ze moi nowi Hości będą lepsi (mam nadzieje, ze się nie zmienią- tak samo nie są idealni i już to widzę, ale kto jest?)

      Usuń
  8. Szkoda, że Twoi hości byli tak mało wyrozumiali. Każda dziewczyna tęskni, to normalne, ja wyjechałam jedynie na 2 miesiące, a i tak czasem tęsknota mnie dopada.
    Mam tylko nadzieję, że może wyjdzie Ci to na dobre. :)
    Trzymam kciuki!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na pewno wyszło mi to na dobre!! Poznałam Amerykanów i wiedziałam jak zacząć w nowej rodzinie! Nie wiem ile tutaj wytrwam, ale jeżeli wszystko zostanie tak jest jest będzie lepiej!

      Usuń
  9. Super, że wytrzymałaś te 5 tygodni i w końcu znalazłaś rodzinkę:) Aaaaa do tego niedaleko mnie, gdyż na początku sierpnia zamelduję się w Wellesley:)

    Kasia (wiesz ta z Wrocławia, która to dopiero niedawno odkryła moc fb:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. oh Kasia, w koncu Cie do tego namówiłam! Czekam na Ciebie tutaj, przydałoby się trochę Polek, bo mało ich tutaj!!

      Usuń
  10. Sylwia trzymaj się! Bedzie dobrze! z jakiej agencji wyjezdzalas?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Au Pair in America- i zdecydowanie polecam tę agencje! Zajeli się mną genialnie! Lcc cudowna, agencja dzwoniłą- naprawdę się starali!!!

      Usuń
  11. Hej:) Mogłabys mi powiedzieć, jak to jest z tymi godzinami w APiA, poniewaz od razu na poczatku trzeba wpisac liczbe godzin z dziecmi. i tu mam pytanie czy wpisujac zaraz na poczatku na 1 stronie formularza ilosc godzin to trzeba w to wliczac tez zajmowanie sie dziecmi osob spokrewnionych czy tylko te godziny od "obcych" osob?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tam możesz wpisać także osób spokrewnionych. A jeżeli coś nie tak będzie w Twojej aplikacji, agencja po prostu zostawi notatkę, że masz to porpawić- spokojnie dasz radę :)

      Usuń
    2. Dziekuje Ci bardzo za odpowiedzi, i mam jeszcze jedno małe ostatnie pytanie ;) Wiesz moze czy jak nagram filmik o rozdzielczosci 320x240 to mi go jeszcze pomniejsza do innego romiaru w APiA? Poniewaz mam zamiar wlasnie nagrywac filmik w takiej rozdzelczosci, a na stronie pisze ze oni wlasnie konwertuja do takiego formatu, to mi sie wydaje ze chyba raczej nie powinni jeszcze bardziej tego pomniejszac?

      Usuń
    3. Mam nadzieje ze sie nie denerwujesz, ze tak Cie o wszystko pytam :) Moglabys mi jeszcze powiedziec czy ten test co sie wypelnia przy interview to jest trudny? Obiecuje, ze to juz ostatnie pytanie :) Pozdrawiam!

      Usuń
    4. Nie mam pojęcia jak to jest z filmem, bo ja sobie zmniejszyłam sama... a co do testu... Nie jest on w ogóle trudny, bo to jest test OSOBOWOŚCI. Po prostu odpowiadasz na pytania, odnośnie Twojej osoby! Spokojnie możesz pytać, ale wydaje mi się, że lepszych odpowiedzi udzieli Ci po prostu agencja :) Pozdrawiam!

      Usuń
    5. Dziękuje! Pozdrawiam i zycze powodzenia ! :)

      Usuń
  12. Sylwia ciesze się , że wszystko ok z Tobą. Byłam w szoku kiedy dowiedziałam się, że jestes w rematchu kilka dni juz po wylądowaniu u nowej rodzinki bo śledziłam Twoje poczynania na blogu i forum. Uważam ,że jesteś troche niesprawiedliwa co do tego, że mówisz iż bardzo dużo osób chciało tylko zaspokoić swoją ciekawość. W sumie to prawda, ale sama wiesz jak au pairki przed wylotem denerwują się przed tym całym nieznanym, co nas czeka jacy okażą się ludzie i jak sobie poradzimy. A dowiadując się o tym, że po kilku dniach byłaś już w rematchu i normalne ,że jak śledziłysmy Twoją historię to chciałyśmy się dowiedzieć co takiego się wydarzyło, że musisz zmienić rodzinkę.
    Ciesze się, że znalazłas nową rodzinke i jak dziewczyny wcześniej wspomniały masz szansę zacząc od nowa. Trzymam kciuki żeby rodzinka okazała się super i żebyś miała niezapomniany moment. Powodzenia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie chodziło mi o osoby, które mnie totalnie nie znają, bo wiem, że bardzo dużo osób bardzo chciało wiedzieć jak moja historia się potoczy. Ale były osoby, które totalnie tego nie potrzebowały, a nawet mnie wykorzystywały w jakiś sposób. Nie chcę tutaj podawać przykładów, ale naprawdę nie napisałam tego bez powodu. Zresztą, wydaje mi się, że przekazałam to dosyć jasno i można spokojnie zauważyć różnice między zaspokojeniem ciekawości, a wspieraniem!

      Usuń
    2. Rozumiem. Napewno to bylo przykre miec takie przejscia i jeszcze pisac wszystkim co sie dzieje. Widze teraz ze bardzo duzo au pairek decyduje sie wlasnie nie opisywac swoich negatywnych doswiadczen bo jest to dla nich ciezkie. Jednak mimo tego co przeszlas ten pierwszy zerwany perfect match i rematch mam nadzieje ze teraz wszystko Ci sie ulozy. Trzymam kciuki i moze nawet kiedys sie spotkamy w DC lub gdzies indziej :)

      Usuń
    3. Po prostm nie chciałam pisać czegoś w emocjach. Stwierdziłam, że wole poinformować o wszystkim kiedy to się skończy- a niestety trwało długo...

      Usuń
  13. Byłaś u nich 5 tygodni i nic nie robiłaś ?To też dla mnie takie trochę dziwne. Rozumiem jak jak byś pomagała przy dzieciach ale takk... I płacili Ci za to czy raczej nie ?
    JA bym chyba nie chciała. Siedzieć u nich i jeszcze jeść za ich kase... Już wolała bym coś innego porobić niż siedzieć tam z nimi. Ale wiem że to trudne jest.
    Nie mówię tego żeby Cię obrazić ale tylko wyrażam swoje zdanie.
    I gdzie mieszkała Twoja wcześniejsza rodzina ?
    Dodasz może notkę ze swojej starej miejscowości ?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Co byś chciała innego robić? bo z tego co wiem, to nie miałam za dużo możliwośći, ale skoro wiesz lepiej to chętnie się dowiem. Z domu Hostów miałam się wyprowadzać 3 razy (dopiero za 3 się wyprowadziłam do Bosotnu). Za kazdym razem Hostka przychodizła i namawiała mnie, żebym została i nie marnowała szansy na znalezienie nowej rodziny. Nie płacili mi, a nawet jak napisałam przez 2 dni i 2 noce siedziałam i opiekowałam się dzieckiem (za to co zarabia normalna opiekunka za takie cos tutaj mogłabym sobie nakupić jedzenia dla mojej osoby na 3 miesiace. Moja rodzina mieszkała toretycznie w Bethesdzie, ale to była jedna z głownych ulic już Waszyngtonu. Także w Bethesdzie ani razu nie byłam, bo wolałam po prostu pojechać metrem do DC.

      Usuń
    2. Anonimowy- a co wg Ciebie może robić au pair na rematchu? Bo wg mojej wiedzy żadnej innej zarobkowej pracy podjąć nie może...pozostaje jej jedynie czekać na rodzinkę i ewentualnie podróżować jeśli pozwolą jej na to finanse. Sylwia miała i tak szczęście, że była w dobrych relacjach z rodziną i mogła u nich zostać, ponieważ większość au pair w tym czasie martwi się gdzie w ogóle spędzić noc, mieszkać!!!

      no i tyle ode mnie:)
      Kasia

      Usuń
  14. Dobrze, że napisałaś i wszystko już jest w porządku!
    Mam nadzieję, że będzie już tylko lepiej, powodzenia (:

    OdpowiedzUsuń
  15. To musiało być straszne, czytałam to jak naćpana z wielkimi oczami. Brawo że wyszłaś przed szereg i chciałaś opisać nie tylko te cukierkowe strony wyjazdu. Trzymaj się, będzie już tylko lepiej. Zostań z nami :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Emigracja szybko weryfikuje, kto nas wspiera i pamięta, a kto "chce tylko zaspokoić ciekawość". Nie przejmuj się tyko, którzy nie będąc na Twoim miejscu krytykują czy oceniają. get a grip, girl! Będzie dobrze! :D

    OdpowiedzUsuń

Komentarze są potwierdzane przeze mnie, dlatego mogą się pojawić z lekkim opóźnieniem! I pamiętaj, podpisz się!